قرآن کریم
ابن‌مسکویه، احمدبن محمد، (۱۳۸۴)، اخلاق و راه سعادت، اصفهان:گلبهار.
ابن‌منظور، محمد بن مکرم، (1416)، لسان‌‌العرب، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
اخوت، احمد، (۱۳۷۱)، نشانه‌شناسی مطایبه، اصفهان: نشر فردا.
اسلامی، محمدتقی و دیگران، (۱۳۸۸)، اخلاق کاربردی چالش‌ها و کاوش‌های نوین در اخلاق عملی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
اسلامی، محمدتقی، (1393)، «شناسنامۀ علمی اخلاق کاربردی»، پژوهش‌نامه اخلاق ۲۵، ش۷، صص7ـ22.
اصلانی، محمدرضا، (1390)، فرهنگ واژگان و اصطلاحات طنز همراه با نمونه‌های متعدد برای مدخل‌ها، تهران: نشر قطره.
انوری، حسن، (1381)، فرهنگ بزرگ سخن، تهران: سخن.
ایرج میرزا، (1364)، برگزیده دیوان ایرج میرزا، تهران: گلی.
برگسون، هانری لوئی، (1379)، خنده، تهران: شباویز.
بهزادی، حسین، طنز و طنزپردازی در ایران، (۱۳۷۸)، پژوهشی در ادبیات اجتماعی، سیاسی، انتقادی علل روانی و اجتماعی، تهران: نشر صدوق.
تجبر، نیما، (۱۳۹۰)، نظریه طنز بر بنیاد متون برجستۀ طنز فارسی، تهران: مهرویستا.
توکلی‌راد، مهرداد و غلامرضا غفاری، (1395)، «جوک‌های سیاه، تعامل‌های اجتماعی و پیامدهای غیرسازنده آن»، مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران ۲۰، ش۵، صص596ـ619.
جعفری تبریزی، محمدتقی، (1381)، زیبایی و هنر از دیدگاه اسلام، تهران: موسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
جمعی از نویسندگان، (1381)، پژوهشی درباره طنز در شریعت و اخلاق، قم: بوستان کتاب.
جوادی، حسن، (1382)، تاریخ طنز در ادبیات فارسی، تهران: کاروان.
جوهری، اسماعیل بن حماد، (1407)، الصحاح تاج اللغه و صحاح العـربیه، بیروت: دارالعلم للملایین.
حری، ابوالفضل، (۱۳۸۷)، درباره طنز رویکردهای نوین به طنز و شوخ‌طبعی، تهران: سوره مهر.
حلبی، علی‌اصغر، (۱۳۷۷)، طنز و شوخ طبعی در ایران و جهان اسلام، تهران: بهبهانی.
خرمشاهی، بهاءالدین، (۱۳۸۷)، طنز و تراژدی، تهران: ناهید.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، (1412)، مـفردات فـی غریب القرآن، بیروت: دارالعلم، الدارالشامیه.
سپهری، سهرا ب، (1391)، هشت‌کتاب، تهران: انجمن قلم ایران.
سفیری، خدیجه و زهرا شهرزاد، (1395)، «تحلیل تماتیک جوک‌های مبادله شده در برنامه «اتاق جوک»»، مطالعات فرهنگ ارتباطات ۶۷، ش۱۷، صص81ـ108.
سلیمانی، محسن، (۱۳۹۱)، اسرار و ابزار طنز‌نویسی، تهران: شرکت انتشارات سوره مهر.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا، (۱۳۸۴)، نوشته بر دریا، از میراث عرفانی ابوالحسن خرقانی، میراث عرفانی ایران، تهران: سخن.
صابری فومنی، پوپک و دیگران، (۱۳۸۰)، محیط زیست، گزیده آثار دومین مسابقه طنز و کاریکاتور گل‌آقا، تهران: گل‌آقا.
صادقی گیوی، فاطمه، (1392)، «قدرت و جنسیت در ایران، پژوهشی در آرای اخلاقی از قرن سوم پیش از اسلام تا قرن چهارم هجری»، سپهر زنان، تهران: نگاه معاصر.
عبیدزاکانی، عبیدالله، (1395)، کلیات عبید زاکانی، تهران: وزراء.
فاضلی، نعمت‌الله، (1393)، بررسی متون طنزآمیز عامیانه ایرانی، (گونه‌شناسی شخصیت‌ها و کارکردهای داستان‌ها)، تهران: نشر علم.
فرامرز قراملکی، احد، (۱۳۹۳)، اخلاق حرفه‌ای، قم: مجنون.
فرانکنا، ویلیام، (۱۳۸۰)، فلسفه اخلاق، تهران: حکمت.
فعالی، محمدتقی، (1396)، بخشش، قم: انتشارات آل یاسین.
فولادی، علیرضا، (۱۳۸۶)، طنز در زبان عرفان، قم: فراگفت.
فوشهکور، شارل هانری دو، (1377)، اخ‍لاق‍ی‍ات: م‍ف‍اه‍ی‍م اخلاقی در ادبیات فارسی از س‍ده سوم تا س‍ده ه‍ف‍ت‍م هجری، ترجمه م‍ح‍م‍دع‍ل‍ی ام‍ی‍رم‍ع‍زی، ع‍ب‍دال‍م‍ح‍م‍د روح‌ب‍خ‍ش‍ان، تهران: م‍رک‍ز نشر دان‍ش‍گ‍اه‍ی: انجمن ای‍ران‍ش‍ن‍اس‍ی ف‍ران‍س‍ه در ایران.
کاشانی، ملامحسن، (۱۳۳۹)، المحجه البیضا فی تهذیب الاحیاء، تهران: مکتب الصدوق.
گ‍ات، ب‍ری‍س و دیگران، (۱۳84)، دانشنامه زیباییشناسی، «مدخل طنز، به قلم تدکوهن»، تهران: فرهنگستان هنر.
مجاهد، احمد، جوحی، (1382)،طنز جحا، تهران: دانشگاه تهران.
مرتضی زبیدی، محمد بن محمد، (۱۳۸۵)، تاج‌‌العروس من جواهر‌القاموس، بیروت: دارالهدایه.
مصباح، محمد تقی، (۱۳۸۶)، فلسفه اخلاق، قم: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
مصباح، محمد تقی، (۱۳92)، اخلاق در قرآن، جلد اول، قم: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
مطهرى، مرتضى، (1362)، خدمات متقابل اسلام و ایران، تهران: انتشارات صدرا.
موریل، جان، (۱۳۹۲)، فلسفه طنز ، بررسی طنز از منظر دانش، هنر، و اخلاق، ترجمه محمود فرجامی و دانیال جعفری، تهران: نشر نی.
نجاریان، بهمن و دیگران، (1379)، «شوخی و طنز در رواندرمانی»، تازه‌های رواندرمانی ۱۷–۱۸، ش۱، صص51ـ65.
نراقی، احمدبن محمدمهدی، (۱۳۸۱)، مثنوی طاقدیس، قم: نهاوندی.
نراقی، مهدی‌بن ابی‌ذر، (۱۴۲۴)، جامع‌السعادات، قم: موسسه اسماعیلیان.
هارلند، ریچارد، (۱۳۸۰)، ابر ساختگرایی، فلسفۀ ساختگرایی و پساساختگرایی، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری.
هریس، رابرت و دیگران، (1386)، «هدف و شیوه طنز»، شعر ۵۲، ش۱۵،صص ۱۱۲ـ۱۵.
Davies, (1990), Chrisrie, Ethnic Humor Around the World: A Comparative Analysis, Indiana University Press.
دوفصلنامه علمی ـ تخصصی مطالعات هنر و رسانه
)