نقد گفتمان دولت سازندگی در سینمای دهۀ هفتاد بر اساس تحلیل نشانه‌شناختی فیلم آژانس شیشه‌ای

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه، دانشکده ارتباطات و مطالعات رسانه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.

2 جامعه شناسی سیاسی، دانشکده علوم دانشجوی دکتری جامعهشناسی سیاسی، دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.

3 استادیار گروه مطالعات فرهنگی، دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.

10.52547/ami.2022.1576.1144

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی فیلم آژانس شیشه‌ای به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا به جهت نقد گفتمان دولت حاکم در زمان ساخت این فیلم، یعنی دولت سازندگی در سال‌های دهۀ هفتاد است. نویسندگان با بهره‌گیری از تحلیل محتوای کیفی و روش نشانه‌شناسی، ضمن شناسایی مؤلفه‌های گفتمان دولت حاکم، زمینه‌های نقد سیاسی در سینمای دهۀ هفتاد را واکاوی می‌کنند. فیلم آژانس شیشه‌ای نیز با درون‌مایه‌های قدرتمند سیاسی یکی از فیلم‌های شاخص در این زمینه در سال‌های دهۀ هفتاد محسوب می‌شود. این پژوهش نشان می‌دهد نقد گفتمان سیاسی در فیلم حاتمی‌کیا با زبانی صریح علیه سیاست‌های کشور در سال‌های پس از جنگ صورت گرفته و زمینۀ تضادها و قطب‌بندی‌های سیاسی و اجتماعی در کشور مورد کندوکاو قرار می‌گیرد. در این تحقیق، ضمن توجه به چارچوب مفهومی تحلیل گفتمان و تحلیل گفتمان انتقادی و بهره‌گیری از تحلیل محتوای کیفی، برای تحلیل داده‌ها از روش نشانه‌شناسی ساختارگرا استفاده شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Criticism of the Hashemi Rafsanjani Government Discourse in the Cinema of the Seventies Based on the Semiotic Analysis of the Film Glass Agency

نویسندگان [English]

  • Milad Nourian Ramsheh 1
  • Hamed Nourian Ramsheh 2
  • Hourieh Dehghanshad 3

1 Master of Cultural and Media Studies, Faculty of Communication and Media Studies, Islamic Azad University.

2 Ph.D. Student Political Sociology, Faculty of Political Science, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.

3 Assistant Professor Department of Cultural Studies, Faculty of Communication Sciences and Media Studies, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.

چکیده [English]

The purpose of this study is to examine the Glass Agency movie directed by Ebrahim Hatamikia in order to critique the discourse of the government at the time of making this film, in the seventies. The authors used the method of qualitative analysis of content and, by identifying the components of governmental discourse, explore the contexts of political criticism in cinema in the 1970s. The Glass Agency is also one of the most important films in this area in the 1970s with strong political themes. In the post-war years between Iran and Iraq, he ruled the country with an economic development vision. In the film The Glass Agency, Ebrahim Hatamikia uses this question as a starting point and criticizes the performance of the government. This study shows that the critique of political discourse in Hatamikia’s film is explicitly used against the policies of the country in the post-war years and examines the context of political and social conflicts in the country.

کلیدواژه‌ها [English]

  • semiotics
  • qualitative content analysis
  • Glass Agency movie
  • political criticism
امانیان، حسین. (1384). درآمدی بر عقلانیت سیاسی در ایران. تهران: پرسمان.
بحرینی، مریم. (1389). تحلیل آثار سینمایی ابراهیم حاتمی کیا (با تأکید بر بازنمایی جنبه‌های آسیب‌زا و تروماتیک تجربۀ جنگ). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی. استاد راهنما: نعمت الله فاضلی و مسعود کوثری.
توسلی، غلامعباس و میرزایی، حجت‌اله. (1378). «نقد عملکرد دوران سازندگی». فتح. مورخ 16/10/1378.
چندلر، دانیل. (1387). مبانی نشانه‌شناسی. ترجمۀ مهدی پارسا. تهران: سورۀ مهر.
دارابی، علی. (1381). کارگزاران سازندگی از فراز تا فرود. تهران: سیاست.
راودراد، اعظم. (1388). «نگاهی جامعه‌شناختی به فیلم‌های حاتمی‌کیا». جامعه‌شناسی هنر و ادبیات. 1(1). 97-126.
راودراد، اعظم و سلیمانی، مجید. (1389). «بازنمایی گفتمان سنت اسلامی ‌از تجربه دینی در سینمای ایران؛ تحلیل گفتمان فیلم زیر نور ماه». جهانی رسانه. 5(2). 1-16.
ربیعی، علی و احمدزاده نامور، فرناز. (1387). «نظریۀ بازنمایی رسانه‌ای و تحلیل افکار عمومی متقابل آمریکایی‌ها و ایرانی‌ها». دانش سیاسی. 4(8). 27-62.
زیباکلام، صادق و اتفاق‌فر، فرشته سادات. (1378). هاشمی بدون روتوش. تهران: روزنه.
سجودی، فرزان (1393). نشانه‌شناسی کاربردی. تهران: علم.
فرقانی، محمدمهدی و اکبرزاده جهرمی، سید جمال‌الدین. (1390). «ارایۀ مدلی برای تحلیل گفتمان انتقادی فیلم». مطالعات فرهنگ ارتباطات. 12(16). 129-158.
فوزی تویسرکانی. یحیی. (1384). تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران. تهران: عروج.
فیسک، جان. (1381). «فرهنگ و ایدئولوژی». ترجمۀ مژگان برومند. ارغنون. 20. 117-126.
کوبلی، پل. (1391). نظریه‌های ارتباطات. ترجمۀ احسان شاه‌قاسمی. ج3. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
کوثری، مسعود. (1383). «سرایت زبانی در ارتباطات سیاسی (از تلویزیون به اینترنت)». علوم اجتماعی دانشکده ادبیات و علوم انسانی. 1(4). 63-78.
گونتر، بری. (1384). روش‌های تحقیق رسانه‌ای. ترجمۀ مینو نیکو. تهران: اداره کل پژوهش‌های سیما.
مصلی‌نژاد، عباس. (1395). دولت و توسعه اقتصادی در ایران. تهران: نی.
مهدی‌زاده، سید محمد. (1387). رسانه‌ها و بازنمایی. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها.
مهدی‌زاده، سید محمد. (1391). نظریه‌های رسانه اندیشه‌های رایج و دیدگاه‌های انتقادی. تهران: همشهری.
  • تاریخ دریافت: 26 اردیبهشت 1401
  • تاریخ بازنگری: 26 مرداد 1401
  • تاریخ پذیرش: 29 مرداد 1401